دسته گلهایی که زن های ایرانی به آب دادند
چهارشنبه, ۶ خرداد ۱۳۹۴، ۰۹:۵۷ ق.ظ
انگار عادت دارند زن‌ها! زن‌ها همیشه دسته گل به آب می‌دهند... گاهی به رود نیل، گاهی به علقمه، گاهی هم به اروند و کارون و ...
خبر 270 شهید که آورده‌اند را شنیده‌اید؟
175 غواص را با دستان بسته یافته‌اند، یعنی شهادت دسته جمعی.
عده‌ای‌شان حتی جای جراحت نیز نداشته‌اند و این به این معناست که برادران ما زنده به گورشان کرده اند.
در آن لحظه که خاک روی چشمها و دهانت ریختند به چه می‌اندیشیدی؟
بغضی در گلویم نشسته، نمیتونم با اشکام حتی تسکینش بدم. خبر اومده175شهید یکجا دفن کردن یکجا شهید شدن انقد مشتاق شهادت بوده اند که حتی تلاشی برای نجات نکرده اند من مطمئنم ان برادرانم خودشان را طعمه قرار داده اند تا دشمن را گول بزنند و باعث انجام عملیاتی شدند.
سلام برادران خوبم.میخوام یه گوشه ای ازصحنه شهادتون رو توصیف کنم شهادت شما سفر از این دنیا به بهشت موعود بوده.شما خاک رو لبها وچشمهایتان نمی ریخته بلکه روی صورتتان گلبرگ های گل بوده که برای معطر کردنتون می ریختن.
برادران عزیز من میدونم لبخند به لب همه شما بوده واز لحظه مدفون شدنتون حتی اگه دستاتونم بسته بوده بازم احساس آزادی می کردین خوشا به سعادتتون، آن آدمها باخیال اینکه دستانتان را بستند و ازادی شما رو گرفتن ودفنتان کردن خوشحال بودن وفکر می کردند پیروز شدن، غافل ازاینکه برادران غواص من با آغوش باز به سمت خدایشان و زندگی واقعی میرفتند.
مادرعزیز سرزمینم افتخار میکنم به شما که همچین فرزندای بدنیا آوردی و همچین دسته گلهایی رو به آب دادین و برای حفاظت میهن وناموس مردم فرستادین جبهه هر روزبرای سلامتی کل رزمندگان سوره الرحمن ویاسین خوندی وسحر به سحر صدای دعای توسلت خونت رو روشن می کرد.
وقتی شنیدی پسرت شهید شده از غصه دوری از اون خیلی اشک ریختی همیشه چشم انتظار دیدن استخون های جا مونده از پاره تنت بودی، مادرم یادگاری ات رابرایت اورده اندتا سرا پایش را با بوسه هایت عطر اگین کنی مادرم از چشمان پر اشکت میبینم که باز هم شکر خدا را می گویی خداقوت از صبر زیادت.دست پرمهرت را میبوسم.گوشه قبر تو راهم میبوسم برادرم که برای راحتی زندگی ما زندگی ات را رها کردی و با چشم ودست باز نه بسته سوی شهادت رفتی
