12 تیر 67 را به خاطر بسپارید!
12تیرماه سالروز شهادت 290 انسان بیگناه است که در پی آن برگی دیگر از کارنامه مدعیان دروغین حقوق بشر و دمکراسی آمریکایی ورق می‌خورد؛ روزی که هیچ ایرانی از یاد نخواهد برد.
روز یکشنبه، 12
تیرماه 1376 مطابق با 3 ژوئیه 1988، هواپیمای ایرباس جمهوری اسلامی ایران
با 275 مسافر و 16 خدمه فرودگاه بندرعباس را به مقصد دوبی ترک گفت.
سطح
پرواز این هواپیما 14000 پا تعیین شده بود. در ساعت 10:15 دقیقه محلی و
06:45 دقیقه گرینویچ شروع به اوج گیری نمود و در ساعت 10:24 به وقت محلی،
سطح پروازی 12000 پا را گزارش نمود و از آن لحظه به بعد دیگر تماسی از طرف
خلبان گرفته نشد. در واقع از این لحظه به بعد هواپیما مورد اصابت 2 فروند
موشک سطح به هوای ناو وینسنس آمریکا قرار گرفته و در نزدیکی جزیره ایرانی
هنگام منفجر و سقوط کرده بود. در این فاجعه، تمامی سرنشینان هواپیما به
شهادت رسیدند که 66 کودک زیر 12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه کشورهای یوگسلاوی،
کویت، افغانستان، هندوستان، پاکستان، ایتالیا، شارجه و دوبی از جمله
وابسته نظامی پاکستان در ایران و خانواده اش در میان کشته شدگان بودند.
*شرح حادثه
یک سال پس از تجاوز رژیم عراق د ر سال 1360، حمله به
کشتیهای تجاری در خلیج فارس شروع شد و با اعلام مین گذاری سواحل بندی
امام خمینی (ره) و حمله به دو کشتی تجاری، در تاریخ 21/10/1360 امنیت خلیج
فارس توسط عراق مختل شد و به دنبال تحویل هواپیماهای سوپراتاندارد و
موشک‌ها‌ی اگزوسه توسط فرانسه به عراق، ابعاد این حملات افزایش یافت. در
برابر این حملات که عراق، به صراحت مسئولیت آن را بر عهده می‌گرفت، شورای
امنیت عکس العمل مناسبی نشان نداد، ولی در قبال انتساب چند حمله به ایران و
شکایت شورای همکاری خلیج فارس، شورای امنیت در تاریخ 11/3/1363 مطابق با
اول ژوئن 1984، مبادرت به صدور قطعنامه 552 نمود و در آن خواستار توقف این
حملات شد. از آغاز جنگ تا 10 ژوئیه 1984، 112 کشتی در خلیج فارس مورد حمله
موشکی قرار گرفت. جمهوری اسلامی ایران در ژانویه 1985، به دبیر کل وقت
سازمان ملل اعلام داشت که از هر گونه اقدامی برای تأمین آزادی و امنیت
کشتیرانی که در خلیج فارس صورت گیرد حمایت و استقبال خواهد کرد، اما حملات
به کشتیها ادامه یافت. تا تیر ماه 1366، حدود 5/8 میلیون تن کالا از
محموله‌ها‌ی کشتیها در خلیج فارس، به زیر آب رفت. 41 کشتی کاملاً نابود، و
به 34 تن محموله کالا آسیب وارد شد، و بیش از 200 تن از ملوانان کشورهای
مختلف به قتل رسیدند و به همین تعداد نیز مجروح شدند.
بدین ترتیب، عراق
درهدف خود مبنی بر بین المللی کردن جنگ خلیج فارس تا اندازه زیادی موفق شد
و قدرت‌ها‌ی غربی و در رأس آنها آمریکا، حضور گسترده و تهدیدآمیزی در خلیج
فارس یافتند و بالاخره کشتیهای نفتکش کویتی با پرچم آمریکا در خلیج فارس
حرکت کردند واسکورت نظامی نفتکش‌ها و کشتیهای تجاری مورد نظر آمریکا در
خلیج فارس آغاز شد. در21 سپتامبر 1987 کشتی ایرانی ( ایران اجر) مورد حمله
نیروهای نظامی آمریکا واقع شد. همچنین حملات نظامی آمریکا به سکوهای نفتی
ایران دخالت آشکار آن دولت در منطقه به نفع عراق و علیه جمهوری اسلام ایران
را به وضوح نشان داد.
یکی از نتایج شوم این همه تشنج آفرینی رژیم صدام
و دامن زدن ایالات متحده به ناامنی در خلیج فارس، حمله به هواپیمای
مسافربری جمهوری اسلامی ایران بود که در مورخه 12/4/1367 مطابق با 3 ژوئیه
1988، برفرازآب‌ها‌ی سرزمین ایران و درآب‌ها‌ی حوالی جزیره هنگام ، توسط دو
موشک از ناو آمریکایی وینسنس- که خود به آب‌ها‌ی سرزمین ایران تجاوز کرده و
در آن مستقر بود- مورد حمله قرار گرفت و تمامی مسافران و خدمه هواپیما به
وضع اسفناکی به شهادت رسیدند.
متعاقب این تجاوز آشکار، جمهوری اسلامی
ایران در روز 14 تیر 1367، طی نامه ای به رئیس شورای امنیت، خواستار تشکیل
جلسه فوری شورا برای رسیدگی به موضوع شد. 25 تیر 1367، مطابق با 16 ژوئیه
1988، شورا تشکیل جلسه داد. از سوی جمهوری اسلامی ایران علی اکبر ولایتی
وزیر امور خارجه وقت و از جانب آمریکا بوش معاون وقت رئیس جمهوری درجلسه
حضور داشتند.
*قطعنامه 616 شورای امنیت (1988)
شورای امنیت پس از استماع سخنان ولایتی و جورج بوش در جلسه شماره 2821 خود درتاریخ20 ژوئیه 1988
( 29/4/1367) طرح قطعنامه پیشنهادی را تصویب کرد. متن قطعنامه به شرح زیر است:
شورای امنیت، با بررسی نامه مورخه 5 ژوئیه 1988 جانشین نماینده دائم
جمهوری اسلامی ایران خطاب به رئیس شورای امنیت و با استماع بیانات نماینده
جمهوری اسلامی ایران، وزیر امور خارجه ( علی اکبر ولایتی ) و سخنان نماینده
ایالات متحده آمریکا ( معاون رئیس جمهوری جورج بوش )، با ابراز تاسف عمیق
از این که یک هواپیمای غیرنظامی ایران ایر در پرواز برنامه ریزی شده بین
المللی 655، در پرواز بر فراز تنگه هرمز به وسیله موشک شلیک شده از ناو
جنگی ایالات متحده آمریکا ( وینسنس) منهدم گردید، با تاکید بر ضرورت تبیین
حقایق سانحه توسط بازرسی بی طرفانه، با اضطراب عمیق از تشنج دائم التزاید
در منطقه خلیج فارس:
1- تأسف عمیق خود را از ساقط ساختن هواپیمای
غیرنظامی ایران به وسیله موشکی که از یک ناو جنگی آمریکا شلیک شده و تسلیت
عمیق خود را به خاطر از دست رفتن غم انگیز جان انسانهای بی گناه ابراز
می‌دارد.
2- همدردی صمیمانه خود را به خانواده‌ها‌ی قربانیان سانحه غم انگیز و دولت‌ها و کشورهای آنان اعلام می‌دارد.
3-
از تصمیم سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری در پاسخ به درخواست جمهوری
اسلامی ایران مبنی بر ایجاد گروه تحقیق برای بررسی تمام حقایق موجود همچنین
از اعلام ایالات متحده آمریکا و جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تصمیمشان
برای همکاری با برسی سازمان هواپیمایی کشوری استقبال می‌کند.
4- از
تمامی اعضای کنوانسیون 1944 شیکاگو، درخواست می‌کند که در همه شرایط،
مقررات و رویه‌های سلامت هوانوردی کشوری به ویژه ضمائم آن کنوانسیون به
منظور جلوگیری از چنین پیشامدهایی را دقیقاً مراعات نمایند.
5- لزوم
اجرای فوری و کامل قطعنامه 598(1987)، شورا را به عنوان تنها مبنای حل
جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پایدار، منازعه میان ایران و عراق ابراز و
پشتیبانی خود را از دبیر کل برای اجرای این قطعنامه اعلام و خود را ملتزم
به همکاری با دبیر کل برای تسریع در اجرای طرح اجرایی او می‌نماید.
جمهوری
اسلامی ایران علاوه بر شورای امنیت و شورای ایکائو، شکایت خود را در دیوان
بین المللی دادگستری لاهه نیز مطرح کرد. عنصر تخصصی سازمان ملل متحد یعنی
ایکائو (سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی) نیز از مسائل سیاسی به
دورنمانده وبه جای بررسی فنی و ارائه طریق به شورای امنیت به ابراز تاسف و
تسلیت به بازماندگان سانحه پرداخت.
